Jak wygląda wniosek o lustro drogowe, gdzie go złożyć i kto je ustawia?

Lustra drogowe – najważniejsze informacje

Stojące przy drodze budynki, słupy, drzewa czy różne elementy infrastruktury mogą ograniczać kierowcom widoczność. W takich miejscach, gdy nie ma możliwości poprawy widoczności w inny sposób, stosuje się lustra drogowe U-18. Tego rodzaju urządzenie BRD zwiększa pole widzenia, eliminuje martwe punkty i pozwala zobaczyć, czy włączenie się do ruchu lub inny manewr nie będzie stwarzał zagrożenia dla innych uczestników ruchu.

Lustra drogowe najczęściej można spotkać:

• na skrzyżowaniach dróg i ulic osiedlowych,
• przy wyjazdach z posesji,
• przystankach komunikacji zbiorowej usytuowanych na łukach dróg (torów) lub ulic,
• na drogach wewnętrznych, np. w zakładach produkcyjnych, obiektach handlowych.

Zgodnie z przepisami lustra drogowe powinny być zamontowane na wysokości minimum 2 m od poziomu chodnika (pobocza). Ważne, by były ustawione pod odpowiednim kątem, aby odbijany obraz nie był zniekształcony. Kierowca powinien móc określić odległość, w jakiej znajduje się obserwowany w lustrze obiekt, i prędkość, z jaką się zbliża.

Lustro drogowe – okrągłe czy prostokątne?

Stosuje się dwa rodzaje luster drogowych:

• okrągłe U-18a,
• prostokątne U-18b.

Ich wymiary nie mogą być przypadkowe. Wielkość lustra dobiera się w zależności od odległości obserwacji kątowej. Na przykład zalecana minimalna odległość od pojazdu dla lustra o średnicy 50 cm to 18 m, natomiast dla lustra o średnicy 90 cm – 34 m. Różnego rodzaju wymiary można z łatwością zamówić online, korzystając z zaufanych e-sklepów, przykładowo platformy Znakowo.pl. 

Nie bez znaczenia jest także kształt lustra drogowego. Lustra prostokątne stosuje się w miejscach, w których wymagana jest dobra widoczność na małym obszarze, natomiast okrągłe sprawdzają się lepiej do obserwowania większego obszaru.

Wniosek o lustro drogowe – jak załatwić sprawę i do kogo się zwrócić?

Chociaż urządzenia BRD wpływają na poprawę bezpieczeństwa na drodze, nie można ich montować samodzielnie (chyba że chodzi o teren prywatnej posesji). Jeśli uważamy, że w miejscu na drodze publicznej, w którym występuje problem z powodu ograniczonej widoczności, powinno stanąć lustro, należy złożyć odpowiedni wniosek o ustawienie takiego lustra na drodze.

Kto ustawia lustro drogowe?

Lustro może zamontować, na wniosek strony zainteresowanej, zarządca drogi – po rozpatrzeniu, czy jest to zasadne i czy takie rozwiązanie rzeczywiście wpłynie na poprawę bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego.

Gdzie złożyć wniosek o lustro drogowe?

Wniosek o lustro może złożyć np. mieszkaniec, służba porządkowa czy rada gminy. Aby mogło zostać zamontowane w rejonie skrzyżowania dróg powiatowych z innymi drogami powiatowymi lub drogami gminnymi, potrzebne jest pozwolenie wydane przez zarządcę drogi i organu zarządzającego ruchem.

Zgodnie z ustawą o drogach publicznych zarządcami są dla dróg:

• powiatowych – zarząd powiatu;
• gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych (z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych) jest prezydent miasta.

Organy zarządzające ruchem określa art. 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z jego zapisami ruchem na drogach powiatowych i gminnych zarządza starosta.

Dalsza procedura

Zgoda na zamontowanie lustra drogowego może być wydana dopiero po opracowaniu projektu stałej organizacji ruchu. Projekt musi zostać pozytywnie zaopiniowany przez Komendę Powiatową Policji i zostać zatwierdzony przez organ zarządzający ruchem.

Wniosek do gminy o lustro drogowe przy wyjeździe z posesji

Zamontowanie i utrzymanie lustra, które ma na celu poprawienie widoczności przy wyjeździe z prywatnej posesji, leży w gestii właściciela tej posesji. Trzeba jednak pamiętać, że właściciel nie może ustawić lustra na własną rękę – musi złożyć odpowiedni wniosek i otrzymać zgodę.

Jak napisać wniosek o lustro drogowe?

W piśmie należy podać dokładną lokalizację, w której powinno stanąć lustro drogowe, i dobrze uzasadnić wniosek, np. opisując potencjalne zagrożenia wynikające z ograniczonej widoczności na drodze.